Dziwi nas zachowanie innych osób.

Dziwi nas zachowanie innych osób. Jak ona mogła?! Jak on mógł ?! Pojawia jawna albo ukryta krytyka, niedowierzanie, czy wręcz oburzenie. Sugerujemy, że nasz znajomy zachował się nieadekwatnie do sytuacji. Wszystkiego , ale tego byśmy się niespodziewani. Przecież nikt o zdrowych zmysłach tak nie reaguje- myślimy na głos. Ale gdybyśmy weszli w bliższy kontakt z tą osobą, posłuchali jej opowieści o życiu które przeszła, moglibyśmy przynajmniej zobaczyć sprawę z innego punktu widzenia. Pomoże nam to Karen Horney która pięknie wyjaśnia tego typu reakcję od strony psychologicznej: ,,Wiemy już, że neurotyk wcale nie jest bardziej leniwy, zakłamany, chciwy, czy zarozumiały niż ktokolwiek inny; że do zbudowania skomplikowanego systemu środków obronnych i przedziwnych sposobów osiągania satysfakcji zmusiły go nie sprzyjające okoliczności z okresu dzieciństwa, które przyczyniły się także do rozwoju pewnych negatywnych tendencji. Dlatego nie możemy go za to winić”- tyle Karen Horney. Gdy spojrzymy na osobę przez ten pryzmat, możemy zobaczyć jak bardzo smutne, samotne, pełne napięć, lęków było dzieciństwo naszego rozmówcy. Jak nieadekwatne do sytuacji są reakcje które kiedyś się sprawdzały. Pomyślmy jak bardzo dany człowiek musiał się namęczyć, nauczyć pewnych rytuałów czekając na powrót czy rozmowę z psychopatycznym ojcem lub matką. Ile energii takie dziecko włożyło w to aby przeżyć kolejny dzień, i obniżyć potężną przemoc fizyczną lub psychiczną. Stąd w życiu dorosłym dysproporcje w reakcjach psychologicznych, które przynoszą krzywdę jej samej i tym z którymi się spotka. Używając metafory to tak jakby kawę w filiżance pomieszać dużą łopatą. Zamiast cieszyć się wypiciem ciepłego aromatycznego płynu, podziwiając delikatną strukturę naczynia, stanie się zupełnie odwrotnie. Rozłupiemy je na kawałki metalowym trzonem. Nikt nie będzie zadowolony. Mało tego wylana kawa z pewnością poparzy nam w najlepszym wypadku ręce. Osoba taka pomimo swojej dorosłości trwa dalej w przerażającym świecie swojego dzieciństwa. Czy jest jakieś koło ratunkowe? Tak rozmowa która pokaże jak bardzo naszym życiem kierują mechanizmy których już nie potrzebujemy. One były potrzebne kiedyś teraz oczekujemy zupełnie czegoś innego. Kochani życzę dobrego tygodnia, reakcji, słów, czynów których fundamentem jest czysta miłość, przyjaźń, koleżeństwo. Pozdrawiam wszystkich ,wszystkich bez wyjątku. Do zobaczenia na tych naszych ludzkich drogach. Zapraszam dr Piotr Kuśmider Tel.607930463 #psycholog #gorzow