Stać się jak mój idol. Być podobnym do jakiegoś wzorca.

Stać się jak mój idol. Być podobnym do jakiegoś wzorca. To wszystko jest dobre, ale do pewnego momentu naszego życia. Naśladując jakiegoś człowieka, tak naprawdę jesteśmy w grupie kilku, kilkudziesięciu, kilkuset, a może kilka milionów osób. Należymy do szarej bezbarwnej masy, która i tak nigdy nie będzie pierwowzorem. W pewnym momencie musimy opuścić nasz ,,wzór” i zacząć podążać własną drogą. Oddając się bezmyślnie ,,autorytetowi” lub idolowi, tracimy siebie. Gubimy gdzieś swoją niepowtarzalność, wyjątkowość. Jeden z moich znajomych brał kiedyś udział w warsztatach poetyckich (tworzył wiersze określane przez innych jako naiwne, ,,ludowe” ). Podczas przerwy podszedł do niego jeden z prowadzących warsztaty i powiedział, aby nie słuchał dawanych rad, nie wzorował się na innych poetach, ponieważ jego poezja jest niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju. Znaleźć siebie, poznać wszystkie swoje ,,jasne i ciemne pokoje”. Uniknąć jednej z większych tragedii życiowych, czyli braku bycia sobą-przejścia swoją własną drogą. Pod koniec życia stwierdzić; może było ciężko, nie zawsze jak chciałam/chciałem, ale żyłam/żyłem wedle swojego planu. Pozdrawiam wszystkich, wszystkich bez wyjątku. Dobrej niedzieli- Piotr Kuśmider. Foto: Inez and Vinoodh. Zapraszam dr Piotr Kuśmider Tel.607930463 (Gorzów psycholog)