Psycholog Gorzów dr Piotr Kuśmider

Jeśli zastanawiasz się, „czym jest psychologia?”, nie jesteś sam. Miliony ludzi na całym świecie pragną dowiedzieć się więcej o ludzkim umyśle i jego działaniu. Obecnie wiele organizacji prywatnych i instytucji rządowych rozpoczęło badania nad umysłem i jego licznymi funkcjami, a w ciągu ostatnich kilku lat pojawiło się wiele innowacyjnych technik. Choć psychologia jest fascynującą dziedziną nauki, istnieje wiele ograniczeń w zrozumieniu ludzkiego umysłu. Na przykład myśli są nieuchwytne, dlatego naukowcy muszą sprawdzać swoje hipotezy na podstawie ludzkich zachowań.

Studiując psychologię, można również rozwijać swoją karierę zawodową w tej dziedzinie. Bycie psychologiem niesie ze sobą wiele korzyści. Dzięki tej dziedzinie można nie tylko pomagać ludziom w radzeniu sobie z ich problemami, ale także poprawić jakość własnego życia i życia innych. Dziedzina psychologii pomogła w opracowaniu nowych leków i w diagnozowaniu chorób. Może być jednak trudno określić, która ścieżka kariery jest dla Ciebie najlepsza.

Najważniejszym narzędziem, które psycholog wykorzystuje do badania ludzkich zachowań, są badania. To właśnie dzięki badaniom psychologowie mogą uzyskać wgląd w ludzki umysł. Poza badaniami wielu psychologów zajmuje się różnego rodzaju problemami psychicznymi. Choroby te często mają niszczący wpływ na życie człowieka. W związku z tym opracowano różne metody leczenia psychologicznego, które zostały udokumentowane w protokołach leczenia. Wielu studentów psychologii inspiruje perspektywa pomagania innym.

Najwcześniejsza forma psychologii nosiła nazwę filozofii. Filozofowie, tacy jak Arystoteles, zaczęli badać życie za pomocą metod eksperymentalnych. Doprowadziło to do powstania pierwszych laboratoriów psychologicznych. Oprócz badań prowadzonych w filozofii psychologia rozwinęła się, obejmując również zachowania zwierząt. Różne dziedziny nauki są obecnie znane jako poddziedziny psychologii, np. genetyka behawioralna i psychologia porównawcza. Istnieje jednak wiele innych poddziedzin, w tym psychologia społeczna, antropologia i prawo.

Psychologowie badają ludzkie zachowanie i umysł, aby poprawić nasze własne zachowanie. Wykorzystują swoją wiedzę do opracowywania praktycznych zastosowań, które pomagają nam żyć lepiej i zdrowiej. Temat ten jest bardzo fascynujący i ma wiele zastosowań w naszym życiu. Poniżej podajemy kilka typowych przykładów jego praktycznych zastosowań. Nie jest zaskoczeniem, że wielu ludzi uważa psychologię za fascynującą dziedzinę. Fascynuje ich ludzki umysł i sposób jego działania. Jest to fascynująca dziedzina, która ma znaczenie we wszystkich dziedzinach życia.

Behawioryści od dawna uważają, że ludzkie zachowanie można przewidzieć. Niektórzy psychologowie uważają, że ludzkie zachowanie jest najbardziej fundamentalnym aspektem życia człowieka. Zwolennicy tej formy behawioryzmu twierdzą, że psychologia powinna koncentrować się na obserwowalnych zachowaniach, a nie na ideach i uczuciach. W latach 60. behawioryzm zdominował dziedzinę psychologii w Stanach Zjednoczonych. Wielu psychologów nie zgadza się jednak z tą definicją, nazywając ją skrajną wersją ekologizmu.

To metoda pomocy osobom cierpiącym na wiele różnych zaburzeń psychicznych i trudności emocjonalnych. Może być stosowana w celu opanowania niepokojących objawów i poprawy zdolności funkcjonowania danej osoby. Może także pomóc w poprawieniu samopoczucia, uzdrowieniu i ogólnego polepszeniu nastroju.

Psychoterapia może pomóc w rozwiązywaniu takich problemów, jak trudności w codziennym życiu, traumatyczne przeżycia, utrata bliskiej osoby lub stan zdrowia, a także zaburzenia psychiczne, takie jak lęk czy depresja. Z pomocy tej mogą korzystać osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, takie jak problemy rozwojowe, poczucie winy, objawy stresu, a także osoby, które chcą maksymalnie wykorzystać swój potencjał, aby poprawić swoją karierę zawodową.

Terapia może być prowadzona w grupie, w rodzinie, w parach lub indywidualnie i mogą z niej korzystać zarówno dzieci, jak i dorośli. Sesje trwają zazwyczaj od 30 do 50 minut tygodniowo. Psychoterapia wymaga aktywnego uczestnictwa zarówno pacjenta, jak i terapeuty i jest możliwa tylko wtedy, gdy między pacjentem a terapeutą istnieje wzajemne zaufanie.

Czas trwania psychoterapii może być krótkoterminowy (kilka sesji), co pozwala na rozwiązanie natychmiastowych problemów, lub długoterminowy (12 miesięcy lub więcej), co pozwala na rozwiązanie długotrwałych lub złożonych problemów. Zarówno pacjent, jak i terapeuta wspólnie planują cele terapii i ustalają, kiedy i jak często będą się spotykać.

Psychoterapeutyka jest możliwa tylko wtedy, gdy pacjent jest pewny siebie. Chociaż pacjenci mogą dzielić się swoimi myślami i uczuciami z terapeutami, nawiązywanie intymnego kontaktu fizycznego nie jest właściwe, dopuszczalne ani pomocne.

W leczeniu zaburzeń psychicznych psychoterapeutyka może być stosowana razem z lekami. Czasami leki są niezbędne, ale w innych przypadkach najlepszym wyborem może być psychoterapeutyka. Połączenie leków z psychoterapią jest często bardziej skuteczne niż jedno z nich. Dobre odżywianie, regularne ćwiczenia fizyczne i odpowiednia ilość snu mogą być kluczem do wyzdrowienia i ogólnego dobrego samopoczucia.

Psychoterapeutyka jest metodą leczenia, która pomaga pacjentom w łagodzeniu objawów. Dzięki temu osoby te są w stanie prowadzić normalne życie. Około 75% osób korzystających z psychoterapii odczuwa pewne korzyści. Wiąże się ona z pozytywnymi zmianami w mózgu, ciele i emocjach. Wykazano również, że poprawia nastrój i zachowanie. Zmniejsza się również liczba dni chorobowych, zmniejsza się liczba przypadków inwalidztwa i wzrasta satysfakcja z pracy.

Naukowcy wykorzystali techniki obrazowania mózgu w celu wykrycia zmian zachodzących w mózgu po psychoterapii. Wykazano, że psychoterapeutyka powoduje zmiany w mózgu u pacjentów z chorobami psychicznymi (np. depresją, zaburzeniami panicznymi i innymi schorzeniami). Potwierdziły to liczne badania. W większości przypadków powodowała ona zmiany w mózgu porównywalne z leczeniem farmakologicznym.

Psychoterapia może być wysiłkiem zespołowym. Bądź otwarty i szczery oraz postępuj zgodnie z ustalonym planem leczenia. Pomiędzy sesjami wykonuj zadania, takie jak pisanie dziennika lub ćwiczenie tego, co było omawiane.